شعر ۱

رفتم که در این شهر نبینی اثرم را

لب‌های ترک‌خورده و چشمانِ ترم را

حاجت به رها کردنم از کنج قفس نیست

ای قیچیِ تقدیر! مچین بال و پرم را

تنها شدم آنقدر که انگار نه انگار

با آینه آراسته‌ام دور و برم را

فردا چه طلب می‌کند آن یار که دیروز

-دل برده و امروز طلب کرده سرم را

من ماهی دریایم و دلتنگم از این تُنگ

ای مرگ! به تعویق میفکن سفرم را...

‏⊱ ━━━━━━━━━ ⊰

✽ علیرضا بدیع ✽