شعر ۲۵

در پیش روی، دفتر حُسنت نهاده‌ام

لیک از بیان به عجز و قصور ایستاده‌ام

کس را ز خوبیِ تو حکایت مجال نیست

جز آینه، که پیش جمالت نهاده‌ام

تا چند با خدنگ و کمان ایستاده‌ای؟

من خود ز تیرِ غمزه نخست اوفتاده‌ام!

رفت از سرم ز مستیِ چشمانِ شوخ او

کیفیّتی که بود ز صهبا و باده‌ام

تا سر نهاده‌ام به درِ آستانِ دوست

دل در کفِ اطاعتِ غیری نداده‌ام...

‏⊱ ━━━━━━━━━ ⊰

✽ آثار ارسنجانی ✽